Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
strzępić — ndk VIa, strzępićpię, strzępićpisz, strzęp, strzępićpił, strzępićpiony «robić strzępy; wydzierać w strzępy, czynić strzępiastym; wystrzępiać, wyskubywać» Strzępić sobie rękawy, sweter. Strzępić igłą brzegi serwetki. ◊ pot. Strzępić (sobie) język … Słownik języka polskiego
strzępić język [jęzor] — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić zbyt dużo i bez oczekiwanego skutku w sposób wyrażający niezadowolenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepotrzebnie strzępisz jęzor. Co się stało, to się nie odstanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzępić — 1. pot. Strzępić (sobie) język, posp. jęzor, ozór «mówić dużo, niepotrzebnie, na próżno»: I co tu panu dalej mówić, język strzępić, jak pan i tak już wszystko wie, czym się ta sprawa (...) skończyła. S. Łubiński, Ballada. 2. pot. Szkoda sobie… … Słownik frazeologiczny
siepać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIa, siepać siępie się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o materiach, tkaninie: strzępić się na brzegach {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
siepać — ndk IX, siepaćpię, siepaćpiesz, siep, siepaćał, siepaćany siepnąć dk Va, siepaćnę, siepaćniesz, siepaćnij, siepaćnął, siepaćnęła, siepaćnęli, siepaćnięty, siepaćnąwszy 1. pot. rzad. «ciągnąć coś gwałtownie, szarpać, targać» Siepać konia lejcami.… … Słownik języka polskiego
strzępienie — ↨ strzępienie się n I rzecz. od strzępić (się) … Słownik języka polskiego
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
język — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silnie umięśniony narząd występujący na dnie jamy ustnej kręgowców, mieszczący narządy smaku (kubki smakowe), odgrywający ważną rolę przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jęzor — m IV, D. a, Ms. jęzororze; lm M. y zgr. od język w zn. 1 Krowi, psi jęzor. ∆ geogr. Jęzor lodowca, lodowcowy «część lodowca górskiego spływająca pasmem poniżej granicy wiecznego śniegu» ◊ rub. Lecieć, pędzić z wywieszonym jęzorem «biec szybko… … Słownik języka polskiego
